Nasze tegoroczne rekolekcje odbyliśmy w dniach 27.06.-13.07.2017r w Zamku Bierzgłowskim. Były to rekolekcje III stopnia, ich przesłaniem było odkrywanie misterium Kościoła w znakach: Maryi, świątyni, Stolicy Piotrowej ,małej wspólnoty oraz żywego Kościoła. Przebieg   rekolekcji oparty był na tajemnicach różańcowych. Były to rekolekcje” w drodze”. Czas wolny przeżywany na rekolekcjach I i II stopnia był czasem dla rodziny, natomiast tutaj był przeżywany wspólnotowo (diakonia tańca, neokatechumenat, siostry szarytki , diakon stały ,diakonia wyzwolenia ,diakonia życia, Opus Dei, rodzina misyjna),a dopełnieniem było ekumeniczne spotkanie w cerkwi.    Dotykaliśmy najważniejszych miejsc dla początków Kościoła i państwa polskiego. Bardzo rozbudowany został program modlitewny( Jutrznia , Modlitwa Czytań , Nieszpory) to prawdziwe zanurzenie w duchowość benedyktyńską .Codzienny dialog małżeński był szczególnym czasem i okazją do zbliżania się małżonków, tematy dialogów często dotychczas nie poruszane przez nas stały się nową jakością umacniającą więzi i wzajemne zaufanie, a podsumowania pracy w kręgach stały się źródłem   nowej inspiracji w odkrywaniu duchowości małżeńskiej. Szczególnymi miejscami na szlaku pielgrzymkowym były: katedra gnieźnieńska, Ostrów Lednicki ,Górsk, Toruń, Strzelno, Kruszwica, Ostrowąs, Rywałd ,Chełmno. Dogłębnie poruszyły nas :plenerowa droga krzyżowa na Barbarce, miejsce porwania ks. J. Popiełuszki i jemu poświęcone muzeum w Górsku, podziemia Katedry Gnieźnieńskiej, pobyt w Ostrowie Lednickim, przejście przez Bramę-Rybę, oraz odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych wśród ruin grodu piastowskiego Mieszka I i Dobrawy. Udział całych rodzin z dziećmi na tak intensywnych rekolekcjach wymagał szczególnego zaangażowania diakonii dziecięcej i bogatej oferty programu dla nich .Rekolekcje dla nas były mocne, trudne i piękne. Mocne dlatego, że w swej sile i bogactwie przekazu dotykały głębi modlitwy, uczyły pokory, ciszy i wskazywały drogę ku służbie bliźniemu. Trudnością dla nas ,a szczególnie dla małżeństw z małymi dziećmi był brak czasu wolnego dla rodziny ,jednak to poświęcenie owocowało z kolei bogactwem doznań w poznawaniu istoty rekolekcji III stopnia ,a więc fundamentów Kościoła, oraz zachwytu nad jego pięknem. Szczególne słowa uznania należą się parze moderatorskiej i księdzu moderatorowi. Organizatorska strona rekolekcji była szczególnie profesjonalna ,a ks. moderator był dla nas wzorem duchowości, pobożności maryjnej, wszechstronnej wiedzy, i doświadczenia w prowadzeniu oaz III ST.(ponad 30razy).Zgodnie z założeniem tych rekolekcji, a więc praktyki życia „zobowiązaniami” i uczestnictwa w KWC zostaliśmy pobudzeni do szukania nowych postaw i działań w naszej posłudze.

Ela i Kazik