Rekolekcje Żyjmy w Świetle!

W dniach 11-14 maja przeżywaliśmy rekolekcje ,,Życie w świetle” dedykowane małżeństwom dłużej trwającym w Domowym Kościele. Był to błogosławiony czas powrotu do źródeł, czas modlitwy, świadectw życia wiarą oraz niezapomnianych spotkań ze wspaniałymi ludźmi.

Nie bez znaczenia było miejsce rekolekcji. Tu wszystko się zaczęło. Ojciec Blachnicki Krościenko uczynił centrum formacji Ruchu Światło- Życie. Kopia Górka, kaplica Chrystusa Sługi, miejsce ostatniego spoczynku Ojca Franciszka Blachnickiego, cudowne krajobrazy sprawiały, że wszystkie punkty programu rekolekcji miały niesamowity wymiar. Ksiądz Andrzej Żydek, para moderatorska Halinka i Michał Knottowie oraz Ela Kozyra z Marysią Różycką podczas konferencji pochylili się nad testamentem duchowym Ojca, przypominając, że winniśmy go wypełniać w swoim życiu, gdyż teraz nadszedł czas    na owocowanie i pójście w głąb. Ela i Marysia, członkinie Instytutu Niepokalanej Matki Kościoła, przybliżyły historię ruchu i wydarzenia z życia Ojca Franciszka. Przed każdą Eucharystią Marysia uświadamiała nam, że jedność wspólnoty wyraża się w postawach i śpiewach podczas Mszy Świętej. Wzruszającym punktem rekolekcji było nawiedzenie grobu Ojca. Podczas spotkania w kręgach odpowiedzieliśmy sobie na pytanie, ile radości jest w naszym życiu wiary, jakie świadectwo życia wiarą dajemy spotkanym ludziom. Poruszającym do głębi przeżyciem był dla nas dialog małżeński , podczas którego pochyliliśmy się nad tematem naszej śmierci- jako przejściem z życia do Życia. Zastanawialiśmy się, jaki testament duchowy zostawimy swoim dzieciom i wnukom.

Dzięki rekolekcjom zrewidowaliśmy nasze 23 lata trwania w Domowym Kościele i wyciągnęliśmy wnioski do dalszej pracy. Realizację nowego planu zbawienia możemy przeprowadzić rezygnując z własnego ,,ja”, bez pychy, dostrzegając swoje słabości. Najważniejszym celem jest szukanie relacji z Panem Bogiem. Nad tą relacją trzeba pracować a bezcenną pomocą są zobowiązania. Nasze życie jest darem. Żyjmy bez pospiechu, uczciwie i z miłością. Chrystus jest z nami. Nie musimy się bać. Śmierć to brama do życia wiecznego. Uczmy się przyjmować krzyż codzienności i świadomie go dźwigać. Umierajmy każdego dnia, dając samych siebie innym. Nic w naszym życiu nie dzieje się bez woli Boga. Zaufajmy Panu do końca. Najważniejszym zadaniem jest osobiste spotkanie z Jezusem, ale nie zapominajmy o tworzeniu wspólnoty kręgu, rejonu, parafii… Spoglądajmy ku Przyszłości, ku Nowemu Człowiekowi, Nowej Kulturze. Ta praca jest permanentna.

Niech Sługa Boży Ojciec Blachnicki będzie naszym wzorem, a trwanie w Domowym Kościele nauczy nas ,,posiadania siebie w dawaniu siebie”. Chwała Panu!

Kasia i Jarek Nowakowie